Zapoczątkowane zostało w latach 70-tych, w USA pod nazwą Superbikers. Narodziło się z pomysłu wyboru najlepszego pilota z trzech dyscyplin sportowych: motocrossu, wyścigów ulicznych i speedwaya.

W Europie przyjęło się około roku 1985, pod nazwą Supermotard. Dokładnie Supermoto objawiło się we Francji i po dzień dzisiejszy jest zagorzale tam uprawiane. Tam też zapoczątkowano budowanie specjalnych torów: z częścią asfaltową, płaską, żużlową i offroadową. Z reguły prawidłowy tor SM składa się z 70-80% powierzchni asfaltowej i 20-30% offroadowej.

Widowiskowość tego sportu leży w spektakularnych, zapierających dech dryftach i mrożących krew w żyłach manewrach wyprzedzania. Technika jazdy sprawia wrażenie, jakby prawa fizyki tu nie działały. Temu wszystkiemu towarzyszą (jak w każdym sporcie extremalnym) kraksy, choć obrażenia po upadkach są zdecydowanie mniejsze, niż w przypadku wyścigów ulicznych czy motocrossu.